Slachtoffers van psychisch geweld doen namelijk geen aangifte nadat ze psychisch of lichamelijk mishandeld zijn. De meeste slachtoffers waren namelijk krachtige, verantwoordelijke (over het algemeen) vrouwen die jarenlang worden gegaslight. Hierdoor zijn velen van zichzelf vervreemd.
Steeds meer vervreemd
De slachtoffers worden in de aanloop van de relatie overdonderd met aandacht en attenties, ofwel lovebombing. Men gelooft dat dit de ware liefde is en houdt zich jaren vast aan het beeld van die lieve, betrokken, aardige persoon die het in het begin was. Langzaamaan wordt het slachtoffer of de uitverkorene steeds meer geïsoleerd van haar omgeving. Steeds minder omgang met vriendinnen of vrienden; familie heeft het slachtoffer toch ook niet meer nodig, want je hebt mij toch?! Zo raakt de uitverkorene of het slachtoffer meer en meer vervreemd van zijn of haar netwerk.
De dader is over het algemeen zeer charmant, vriendelijk en manipulatief, en gedraagt zich vaak als redder of helper. De omgeving snapt niet dat je zo lelijk over deze “aardige” persoon spreekt. Ze vinden het slachtoffer hierdoor ongeloofwaardig. De omgeving steunt niet meer liefdevol omdat je toch bij deze partner blijft. Hierdoor wordt iemand eenzaam en trekt zich terug, hopend op een wonder in de relatie.
Samenwonen
Zodra men gaat samenwonen met deze persoon, zorgt de dader ervoor dat je hem nodig hebt. Zodra er een afhankelijkheid gaat ontstaan doordat je bij hem intrekt, waarbij je wel mag wonen bij hem maar zonder woonrechten, dan ben je aan de beurt. Ook bij de komst van een kind word je kwetsbaar. Juist die kwetsbaarheid is grandioos voor de dader. Een narcist (verborgen of openlijk) kan dan zijn gang gaan. Het slachtoffer kan nergens heen; haar netwerk is al jaren verwaarloosd.
Hij gaat buiten de deur charmant doen en verwaarloost zijn partner. Deze voelt zich zo eenzaam dat ze begint te klagen. En dan zijn de rapen gaar. Ze wordt langzaam aan een wrak dat eenzaam en machteloos haar lot ondergaat in de hoop dat hij zal veranderen naar die leuke man die hij ooit was. De omgeving vindt haar klagerig, terwijl de dader door iedereen juist bewonderd wordt. Geen van deze van oorsprong vaak krachtige vrouwen doet aangifte omdat ze zich schamen. Ze hebben het gevoel dat ze gefaald hebben.
Zoek hulp
Als psychosociaal hypnosetherapeut en ervaringsdeskundige heb ik mij gespecialiseerd op het gebied van narcisme en bied ik met name hulp aan de slachtoffers. Het relatiepatroon herhaalt zich iedere keer. Veelal hebben de slachtoffers een achtergrond waarin ze een kwetsbaarheid hebben door een dominante ouder, broer of zus. Ook de baby- en kindertijd waarin het slachtoffer is opgegroeid, is bepalend of het slachtoffer gaat pleasen en zich aanpassen, een leven lang.
Aangifte doen past niet bij deze slachtoffers; ze gaan ten onder aan hun verantwoordelijkheid en trouw. De slachtoffers zouden hulp kunnen gebruiken in de vorm van assertiviteit en zelfliefde door regressietherapie te volgen. Tevens zouden familieleden en liefdevolle mensen een hecht netwerk moeten vormen om deze vrouwen, die niet om hulp vragen, bij de eerste tekenen van psychisch geweld te ondersteunen.
